دو تا مغز بادوم

وایی خدای من اصلا باورم نمیشه آن پسر کوچولویی که وقتی به دنیا آمد همش دو کیلو و سیصد گرم بود همون که وقتی کنار عروسک ازش عکس میگرفتیم از آن عروسکه هم کوچیکتر بود همون پسر بلا که به قول خودش نون به نز خوره (نون به نرخ روز خور) همونی که تازه هفت؛هشت ماهه بود که یه شب که مامانش داشت بهش غذا میداد شروع کرد به آواز خوندن همونی که وقتی هنوز خیلی کوچیک بود و حرف نمیتونست بزنه یه بار که بهش گفتم بابایی چه جوری ورزش میکنه شروع کرد به ادای بابایی را در آوردن و با سرو صدا ورزش کردن همون شیطون بلای عاشق انواع کارتن ها و شیر کوچیک نی دار همون... حالا 6 سالش شده بزرگ شدی دیگه خاله... تولدت مبارک عزیز دلم ...

هر وقت میدیدمت اولین چیزی که توی وجودت برام آرامش بخش بود آرامشت بود الهه جان وقتی برای بار اول باهم صحبت کردیم و گفتی که بابات سالها پیش به رحمت خدا رفته واقعا تعجب کردم مدتها بود که میدونستم مامان صبورت سرطان داره و همیشه احوال پرسش بودم اما سعی میکردم خیلی با سوالهام اذیتت نکنم  و مرتب پیگیر نباشم آخه میدونستم برات صحبت کردن در این مورد خیلی سخته الهه ما سالها باغم نبود پدر و مریضی مادر و تنهایی ساخت(آخه برادرهاش خارج از کشور زندگی میکنند و خواهر هم نداشت) اما از آرامش چهره اش ذره ای کم نشد همیشه شاگرد اول دوره خودش بود کنار درس خوندن و مراقبت ازمامان مریضش تافلش را هم گرفت وقتی کنارت بود و باهاش حرف میزدی ...

سلام عزیزم سلام سید کوچولوی خاله عیدت مبارک احمد جون چقدر ذوق داره که یه خواهر زاده کوچولوی سید داشته باشی و این روز بزرگ را بهش تبریک بگی عیدتتتتتتتتتتتتتتتتتتت مبارک عزیز دلم